Tytuł: Granica
Autor: Don Winslow
Wydawnictwo: Harper Collins Polska
Liczba stron: 872
Oprawa: miękka
Opis
Jeśli zapytasz przeciętnego Amerykanina o najdłuższą amerykańską
wojnę, zapewne wymieni Wietnam, a potem szybko się poprawi: Afganistan.
Tymczasem powinien powiedzieć: wojna narkotykowa.
Trwa już pięćdziesiąt lat i nie ma końca.
Przez ponad cztery dekady Art Keller był na pierwszej linii frontu
najdłużej trwającego konfliktu Ameryki – wojny narkotykowej. Jego
obsesja pokonania ojca chrzestnego kartelu Sinaloi, Adana Barrery,
kosztowała go życie bliskich i zabrała część jego duszy.
Teraz Keller wyniesiony do najwyższej rangi DEA odkrywa, że
unicestwienie jednego potwora skutkuje pojawieniem się w jego miejsce
trzydziestu innych, które sieją chaos zniszczenia w jego ukochanym
Meksyku. I nie tylko tam.
Wojna dotarła do jego domu, a granica, w której istnienie wierzył, została przekroczona…
Od meksykańskiej pustyni po Wall Street, od slumsów w Gwatemali po
marmurowe korytarze Waszyngtonu – Don Winslow podąża za nowym pokoleniem
narcos, glin, ćpunów, polityków oraz dzieciaków uciekających od
przemocy i poszukujących szans na lepsze życie w nowym kraju.
Rozdzierająca opowieść o zemście, korupcji i sprawiedliwości. Granica
stanowi bezkompromisowy portret nowoczesnej Ameryki – boleśnie
prawdziwe świadectwo naszych czasów.
Prawdziwe świadectwo i obraz współczesnego świata
Dzisiejsza recenzja dotyczy książki, która była dla mnie odskocznią, a właściwie powrotem do dzieł mających nieco bardziej skomplikowaną treść. Po przeczytaniu kilku lżejszych, niezobowiązujących powieści, postanowiłam sięgnąć po Granicę. Raczej z czystej ciekawości, ponieważ podobnego egzemplarza nie miałam w swojej biblioteczce, a i temat książki bardzo mnie zainteresował. Dzieło liczy prawie dziewięćset stron, więc jego lektura nie zajęła mi dwóch, czy nawet trzech wieczorów. Mało tego, Granica to książka, którą nie da się czytać zbyt szybko, pobieżnie i bez najmniejszego skupienia. Tutaj wymagana jest od czytelnika stała orientacja w temacie. Należałam też do osób, które po raz pierwszy miały okazję sięgnąć po twórczość niniejszego autora. Z tego, co udało mi się wyczytać w czeluściach internetu dowiedziałam się, że Granica to trzeci tom trylogii, więc do nadrobienia mam jeszcze dwie części. Jednak podczas czytania Granicy nie czułam się w żaden sposób zagubiona w treści. Na początku może trudno mi było się skupić, przez ilość poszczególnych nazwisk i pseudonimów, ale dałam radę i dziś jestem bardzo zadowolona, iż taka książka zostanie na dłużej w mojej biblioteczce.
Granica to wciągająca, ale bardzo poruszająca i wstrząsająca powieść. Nie chcę wam tutaj zdradzać zbyt wiele spraw których ona dotyczy, lecz możecie mi wierzyć, iż na brak zaskoczeń nie będziecie narzekać. Polityki tutaj od groma, wszelakie przekręty, mafie, korupcja, wojny i układy, to główny temat Granicy. Byłam dosłownie przerażona tym, jak sprawnie i przemyślanie działają mafie, gangi. Do czego mogą posunąć się skorumpowani funkcjonariusze policji, co pieniądz robi z człowiekiem i jak szybko może opanować jego umysł. Tutaj nie ma miękkiej gry, a ja mogłam obserwować te najciemniejsze, najmroczniejsze zakątki ogromnego biznesu. Obraz współczesnej Ameryki wykreowany przez Winslowa, jawi nam się zupełnie inaczej i w całkowicie odmienny sposób. Ten świat oglądamy z innej perspektywy i faktycznie czasem jesteśmy wstrząśnięci tym, co skrywają ulice...
Technicznie
Jak widzicie po ilości stron, książka jest opasła i z pewnością zajmie wam kilka dni. Nie ukrywam, że ostatnio lubię sięgać po takie cegiełki i Granica właśnie wpisała się idealnie w moje chciejstwa, niemniej, treść totalnie mnie zaskoczyła. Na bok odeszły więc ozdobniki, czy liczba kartek, bowiem skupiłam się na tym, co faktycznie w tej książce najważniejsze - na słowie. Tak jak wspominałam, Granica nie ma w sobie nic z lekkiego czytadła, a jednak czyta się ją naprawdę szybko i z pełnym zrozumieniem dla autora. Z racji tego, że bohaterów jest tutaj całe mnóstwo, musicie się pilnować, by nie zgubić sensu. Ja po jakimś czasie przywykłam do stylu autora i nagromadzenia postaci. Te zostały wykreowane w sposób genialny. Są prawdziwi, z krwi i kości. Różnorodność postaci sprawia, że Granica ciągle zaskakuje, nie jest w żaden sposób przewidywalna i nie mamy bladego pojęcia, jak będzie wyglądała ostatnia strona tejże historii. Coś wspaniałego, unikatowego i godnego polecenia
Podsumowując
Książka była dla mnie lekturą trudną, ale niesamowicie wciągającą i interesującą. Czegoś takiego nigdy wcześniej nie miałam okazji poznać, więc bardzo się cieszę, że Granica do mnie trafiła i że będę mogła powrócić do niej za jakiś czas. Bo że tak zrobię, jestem najzupełniej pewna. Ciężko pisać recenzję w sposób taki, by przekonać was do książki ( w tym przypadku tak ) i jednocześnie nie zdradzić zbyt wiele z treści. Myślę, że opis na okładce powinien wam wystarczyć. Ja już po jego poznaniu po prostu zapragnęłam sięgnąć po Granicę. Wierzcie mi, coś takiego naprawdę warto poczytać. Tutaj prawda miesza się z fikcją, tak samo bohaterowie. Momentami bywa mocno drastycznie, lecz to tylko uświadamia nam, jak brutalne bywa życie, jak postępuje człowiek, chcąc zapanować nad wszystkim i wszystkimi. Gorąco polecam - może nie do poduchy, ale do przeczytania w wolnej chwili.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz